"IENIEMIENIE"

Dinsdag, 09.00 uur
Het belooft een interessante dag te worden. Manlief en ik hebben besloten aangifte te doen van verduistering van Ieniemienie. Degene die Ieniemienie "geleend" (lees: meegenomen) en nooit meer teruggebracht heeft, blijkt namelijk mijn lieve, leuke, schattige, ietwat krakkemikkige Ieniemienie zonder mijn medeweten doorverkocht te hebben via marktplaats en compensatie heb ik daar natuurlijk niet voor gekregen. Sterker nog, de lul in kwestie (hierna gemakshalve gewoon: De Lul) doet al maanden alsof hij het op gaat lossen, maar verstopt zich daarna telkens onder een steen. Gezien mijn ongecontroleerde woede-uitbarstingen als het op Ieniemienie-verhaal aankomt, kan het zo niet langer doorgaan, dus vol goede moed vertrekken manlief en ik richting politiebureau.

11.30 uur
Twaalf kopjes koffie en zes keer bijvullen van de parkeermeter later, wordt dan toch mijn aangifte opgenomen. Ik doe mijn verhaal bij rechercheur Van T., een grote, stoere man die ook nog over een behoorlijke dosis humor blijkt te beschikken. Tijdens de aangifte wordt duidelijk dat De Lul ook nog over een strafblad blijkt te beschikken en (joehoe! De goden zijn gezegend!) hij heeft een voorwaardelijke straf uitstaan! Hier komt De Lul dus mooi door in de problemen en ik ben onverbiddelijk. Ik wens natuurlijk als benadeelde in het strafproces te worden opgenomen, ik wil ook Slachtofferhulp want ik ben al 7 maanden van de leg en oh, wat ben ik blij! Waarom heb ik dit niet al maanden eerder bedacht?

13.00 uur
Opgetogen komen manlief en ik thuis. Ik vraag me af wanneer Slachtofferhulp mij gaat bellen om me te steunen in dit hele proces en zelfs het feit dat de timmerman zich weer niet laat zien vandaag krijgt mij niet van de leg. De rest van de dag loop ik vrolijk zingend voor de voeten van de schilder en ik ben niet te stoppen!

17.00 uur
Ik word gebeld door een vriend van De Lul. Het blijkt dat De Lul inmiddels in een weliswaar tweedehands, maar toch fijne Mercedes ML 400 cdi MGA (of zoiets) rijdt en dat hij die aangeschaft heeft met de opbrengst van de verkoop van Ieniemienie. Hmmm. Het gesprek verloopt prima, ik blijf koel en kalm, maar het zit me toch niet lekker. Ik rijd tenslotte al maanden op een tweedehands halleluja fiets door weer en wind en ondertussen zit De Lul met zijn kont in een dikke Mercedes van het geld van Ieniemienie! Ik check online bij het RDW of het klopt, en weliswaar kan ik niet zien op wiens naam de Mercedes staat, maar hij is wel recent overgeschreven. Ik bel rechercheur Van T., die doet een klein onderzoekje en ja hoor, het verhaal is waar. Ik laat het verhaal bezinken, maar ondertussen knaagt het van binnen.

Woensdag, 13.00 uur
Manlief, een vriend van hem en ik gaan lekker lunchen in het zonnetje bij de Harbour Club ter ere van manliefs verjaardag het afgelopen weekend. We eten oesters, drinken champagne en ik kan mijn geluk niet op. Rechercheur Van T. heeft me vanmorgen gebeld om te zeggen dat De Lul inmiddels op de hoogte is gesteld van mijn aangifte en zich morgen moet melden, dat de nieuwe eigenaars van Ieniemienie op de hoogte zijn gesteld en dat alles er rooskleurig uitziet. Ik kan wel wat met deze rechercheur, het is net Inspector Morse, maar dan zonder Jaguar en klassieke muziek. Ik vind het allemaal geweldig en blijf maar blij.

16.10 uur
Hmm. De lunch is voorbij en manlief krijgen, ongetwijfeld door iets teveel wijn, een woordenwisseling onderweg naar huis. Nou ja, beter gezegd, ik ben beneveld en op oorlogspad, maak van mijn hart geen moordkuil en weet dus niet van ophouden. Manlief heeft nog een afspraak en vertrekt en laat mij briesend als een leeuw achter. Ik doe mijn schoenen uit en moet een split-second-decision nemen. Ga ik uit woede mijn schoenen vernielen of ga ik De Lul bellen om me daarop af te reageren? Mijn gezond verstand neemt de overhand, dus ik zet mijn schoenen netjes neer en pak mijn mobiel. Schoenen zijn tenslotte heilig!

16.11 uur
De Lul neemt op! Ben je dan een echte lul of wel? Hij neemt gewoon de telefoon op en is daarmee direct zwaar de lul. Ik trek van leer en weet niet van ophouden. Wie hij wel denkt dat hij is! Wat hij nou dacht hiermee te bereiken! Dat ik al maanden g.v.d. aan het fietsen ben! Dat ik helemaal niet van fietsen houd! Dat als God had gewild dat ik een fietser zou zijn, dat hij me dan wel uitgerust zou hebben met 2 wielen en handremmen! Dat hij ondertussen met zijn kont in een dikke Mercedes zit! Terwijl ik dus aan het fietsen ben hè?! En dat het MIJN MIJN MIJN Ieniemienie was, en niet die van hem! En waar hij het gore lef vandaan haalt! En als hij soms dacht dat hij er mee weg kwam, nou, mooi niet! En dat ik bij het oude Wladimiroff & Spong vandaan kom, en dat ik hem dus samen met of Wladimiroff, of Spong, tot de dag dat hij in zijn graf ligt zal achtervolgen om de opbrengst van MIJN Ieniemienie terug te halen!

16.14 uur
En dan, tijdens mijn tirade, krijg ik een ingeving. Onderkoeld stel ik een ultimatum. Ik zeg De Lul dat hij vandaag nog de Mercedes, inclusief sleutels en papieren, hier voor de deur kan neerzetten, of dat hij anders pas echt De Lul is. Want anders (met dank aan de “vriend” van De Lul en rechercheur Van T. voor hun kostbare informatie, maar dat verklap ik natuurlijk niet), jaha, want anders bel ik de reclassering op, vertel ik alles wat ik weet over De Lul (en dat is inmiddels vrij veel) en zorg ik er persoonlijk voor dat hij zijn baan kwijtraakt en alsnog zijn voorwaardelijke straf (voor god weet wat, maar dat wil ik ook niet weten) mag gaan uitzitten! En voor het geval ik misschien niet duidelijk mocht zijn: “Tegen de tijd dat jij je hier morgen mag melden bij de recherche, heb ik de reclassering al 3 keer gesproken! Tis maar dat je het weet!”. Ik sluit het gesprek af met “Dus ik zie de Mercedes wel verschijnen. Fijne avond!” en met een gevoel van triomf hang ik op. De Lul heeft tijdens mijn tirade behalve "oh, uhuh, hmm" niets gezegd. Had ik ook niet gedaan in zijn geval want never underestimate the power of an angry woman!

16.45 uur
Ik bel manlief om te vertellen wat ik heb gedaan en die krijgt een rolling. Dat ik al onze strategische troeven uit handen heb gespeeld, waarom ik verdomme toch altijd zo emotioneel moet zijn en wat me in vredesnaam heeft bezield. Hmmm. Ik had gedacht dat hij juist trots zou zijn, maar daar heb ik me dan dus even in vergist. Snik.

16.50 uur
Na 5 minuten zachtjes snikken, belt manlief weer op. Hij wil even zeggen dat hij toch wel heel erg trots op me is, dat hij het jammer vindt dat ik maar 1 x in de 8 jaar zo’n uitbarsting heb (de laatste keer was 8 jaar geleden met mijn baas, dat ging over stofzuigen en tot op de dag van vandaag durft nog steeds niemand mij meer te zeggen dat ik moet stofzuigen). Wel zegt hij nog even dat het jammer is van onze strategie, maar niets aan te doen. Hij is blij voor mij dat ik mijn hart gelucht heb en zand er over.

18.00 uur
Ik ben uitgeput en bovendien ben ik er nog steeds niet helemaal uit of ik nou wel zo slim gehandeld heb, en ook de drank eist inmiddels zijn tol. Terwijl manlief aan het borrelen is (“ik heb een zakelijke bespreking schat”) taai ik af naar bed met een liter water, een ibuprofen en betraande ogen.

19.30 uur
Manlief belt op met een verrassende mededeling. Hij is gebeld door De Lul. De Lul is onderweg met de Mercedes! Wahat? Pardon? Ik kan mijn oren niet geloven en vraag het voor de zekerheid nog 3 keer. Ik hoor het toch echt goed, De Lul is zo vreselijk geschrokken van mijn tirade (“ja schat, je was heel gemeen zegt ‘ie!”) dat hij de Mercedes komt brengen in de hoop dat ik mijn aangifte intrek. Nou, eerst zien, dan geloven. Manlief zegt dat ik vanwege mijn oncontroleerbare woede niet bij de overdracht mag zijn, maar dat hij me op de hoogte houdt.

20.00 uur
Ja, nu kan ik natuurlijk niet meer rustig in bed liggen! Ik moet wel onrustig in de rondte lopen, veel te veel sigaretten roken, heel veel cola light drinken om nuchter te worden en vooral niet vergeten onrustig in de rondte te lopen.

20.30 uur
Ik ben weer nuchter. Dat is in ieder geval gelukt. Manlief heeft net gebeld om te zeggen dat De Lul is aangekomen en dat ik vooral niet naar The Old Jazz mag komen (want daar is de overdracht)! “Echt niet hoor lief, ik wil jou met je verbeten bek en gebalde vuisten er niet bij!”. Ha! Dat laat ik me natuurlijk geen 2 keer zeggen. Ik kleed me aan, stap op mijn rotfiets en ga stiekem kijken. Tenslotte is The Old Jazz hier maar een kilometer vandaan, dus ik ben er zo!

20.35 uur
Ik sta als een slechte spion verdekt opgesteld (lees: midden op straat) om de hoek van The Old Jazz en bekijk de Mercedes van dichtbij. Ondertussen moet ik ook nog heel erg oppassen dat manlief niet samen met De Lul om de hoek komt zeilen, dus het is allemaal reuze spannend. Het blijkt een enorme auto te zijn, Ieniemienie past hier met gemak 3 keer in! Ik noteer een oppervlakkige schade aan de bumper en een barst in de voorruit. Verder is het vooral een enorm groot vehikel en ik zie dat het een 4 wheel drive is. Ha, dat is mooi voor op Aruba! Ik ben content en fiets snel terug naar huis.

20.55 uur
Ik bel met vriendin D. om te zeggen wat er allemaal aan de gang is en zij zit net een detective te kijken, maar wat ik nu live meemaak is veel spannender natuurlijk! D. vindt dat ik terug moet fietsen om nog eens goed naar die Mercedes te kijken en zegt “eerst zien dan geloven!”. Daar zit wat in, maar ik durf het niet, dus ik blijf als een mietje thuis op de bank zitten.

21.15 uur
Manlief belt op en vraagt namens De Lul of ik genoegen neem met de Mercedes als compensatie voor Ieniemienie. Ik zeg dat ik dat pas ben als ik 1) alle papieren heb, 2) alle sleutels heb en 3) de waarde van de Mercedes gelijk staat aan de waarde van Ieniemienie. Ik hoor manlief tegen De Lul zeggen “Ja, het is goed” en ik hoor gesnik van De Lul. Pfff, krokodillentranen, daar trap ik dus echt niet in hè.

21.20 uur
Ik check even op autotrader.nl wat zo’n Mercedes nou eigenlijk waard is. De slechtste doet 10.000 euro, de beste 24.000 euro. In het ergste geval kost deze grap mij 5.000 euro ten opzichte van Ieniemienie, in het beste geval heb ik 9.000 euro extra verdiend. Ik settle voor het midden en dus vind ik dat het zo slecht nog niet gedaan heb.

21.30 uur
Manlieft belt weer op en zegt dat ik LOPEND naar hem toe moet komen. Dat ik vooral niet op mijn fiets kom, maar LOPEND! Dat lopend schijnt erg belangrijk te zijn, want manlief gilt het zo’n beetje door de telefoon, dus pak ik mijn fiets.

21.35 uur
Ik heb mijn fiets 3 straten verderop neergezet en kom dus, volgens instructie, lopend aan bij manlief. Die staat daar op het terras te zwaaien met een kentekenbewijs en een sleutel. De Lul zie ik niet.

21.36 uur
Manlief gilt “Je hebt net minstens 10.000 euro verdiend jongedame!” en ik voel me stoer, sterk en trots. Met mij valt niet te sollen, dat is wel duidelijk! De Lul blijkt net vertrokken, manlief heeft hem 20 euro gegeven voor een taxi naar het station (De Lul woont in Oss, niet direct om de hoek) en manlief zegt blij en behoorlijk dronken dat hij zo trots op me is.

22.00 uur
Ja. Dus ik was heel blij. En ik was heel trots. Maar wat blijkt? De Lul heeft deel II van het kenteken, het overschrijvingsbewijs, niet gegeven! En ook de reservesleutel niet! Zo heb ik er dus nog niks aan! Ik spreek met manlief af dat ik morgenochtend direct rechercheur Van T. en daarna De Lul bel en vervolgens stap ik toch een beetje trots in het enorme vehikel.

23.00 uur
Ik heb de Mercedes 12 straten verderop geparkeerd, het zal me tenslotte niet gebeuren dat De Lul hem vannacht met de reservesleutel weer wegrijdt. Ondertussen bel ik met E. om een geheime verstopplaats te regelen voor mijn nieuwe speeltje.

23.30 uur
Moe maar voldaan kruip ik in bed, ik mag best een beetje trots zijn op mezelf vind ik.

Donderdag, 08.30 uur
Ik bel met rechercheur Van T. en doe mijn verhaal. Hij vindt dat ik het redelijk goed gedaan heb, maar niet zo handig nu hij het onderzoek al helemaal gestart heeft. Maar, De Lul moet zich om 10.00 uur bij hem melden, dus we zullen zien is zijn verhaal.

08.45 uur
Ik sms De Lul en deel hem mee dat zonder deel II en de sleutel de aangifte gewoon doorgaat en we dus nog niet klaar zijn. Ik schrijf dat hij me moet bellen.

14.00 uur
104 telefoontjes later tussen manlief, De Lul en mijzelf zijn we er nog niet uit. De Lul is niet naar de rechercheur gegaan (dom!) en kan deel II niet vinden. Er moet dus een nieuw kentekenbewijs aangevraagd. Manlief heeft hem gedwongen in de trein te stappen en hiernaartoe te komen. Wij halen hem dan op van het station en samen zullen we bij het RDW een nieuw bewijs gaan aanvragen.

16.00 uur
Eindelijk staan we bij het RDW. We hebben De Lul opgehaald van het station, hij zat achter mij in de auto en al die tijd was ik bang dat hij mijn keel door zou snijden of iets anders engs zou doen. Bij het RDW blijkt nu dat het kentekenbewijs alleen maar naar De Lul opgestuurd kan worden, dat is wat je noemt een behoorlijke tegenvaller. De Lul wordt ondertussen gek gebeld door rechercheur Van T. en staat te trillen als een rietje. Omdat ik geen keus heb, moet ik wel akkoord gaan met het opsturen van het bewijs naar De Lul en ik zeg tegen De Lul dat als hij me ook hiermee weer in de maling neemt, hij dan pas echt De Lul is! Vervolgens bel ik met rechercheur Van T. en doe mijn verhaal.

16.30 uur
Ik heb net 20 minuten lang ongenadig op mijn lazer gehad van mijn favoriete rechercheur. Hij is enorm over de zeik over het feit dat 1) De Lul niet is komen opdagen vanmorgen, 2) hij daardoor nu al “vet in zijn eigen tijd” met deze zaak bezig is, 3) ik het stom heb aangepakt want nu heb ik straks alleen een Mercedes terwijl als ik het hem had laten regelen ik straks Ieniemienie en de Mercedes had gehad, 4) ik het allemaal zelf heb geregeld terwijl hij dat had moeten doen, 5) dat hij de Officier van Justitie al heeft ingeschakeld en 5) dat het nogal dom van mij is om te denken dat ik mijn aangifte kan intrekken zodra de Mercedes is overgeschreven. Hij blijft maar gaan, ik zeg 12 keer sorry, maar hij gaat maar door. Vooral het feit dat hij moet overwerken zit hem dwars, want dat zegt hij wel 20 keer en als kers op de taart gooit hij er ook nog even uit dat hij mijn verhaal niet meer vertrouwt en duistere zaken vermoedt. Waaaaaat? Pardon? Heb ik het nu ineens gedaan? Dus kort samengevat: iemand verkoopt zonder mijn toestemming mijn auto en dan heb ik het gedaan? Nu word ik ook een beetje boos, maar dat heeft geen zin, dus ik zeg tegen de boze rechercheur dat ik De Lul zo bij hem voor het bureau afzet en dat ik nog wel bel.

17.00 uur
De hele rit van Zoetermeer naar Scheveningen zit De Lul achter mij in de auto en smeekt me of ik alsjeblieft de aangifte wil intrekken. Ik zeg dat ik dat pas doe als alles geregeld is en dat hij nergens vanaf is totdat die Mercedes op mijn naam staat en verkocht is.

18.30 uur
We hebben De Lul een uur geleden afgezet bij het bureau en nu belt hij op. Het is geregeld, hij heeft bekend en de zaak is klaar als het kenteken-gebeuren is geregeld. Mooi zo. Maar ik durf natuurlijk de rechercheur niet te bellen en die belt mij ook niet, dus enigszins uit het veld geslagen kruip ik op de bank en besluit dat ik klaar ben met de dag.

Vrijdag, 11.00 uur
Ik word gebeld door een hele vriendelijke mijnheer van het Bureau Terwee. Hij was al ingeschakeld door rechercheur Van T. om te bemiddelen in de financiële compensatie, dus hij is ermee aan de slag gegaan. De Terwee-man zegt me dat hij vindt dat ik het juist heel goed heb gedaan en dat ik de Mercedes moet laten taxeren. Als ik geen genoegen neem met het bedrag, dan zal het restant alsnog worden verhaald op De Lul. Ik moet hem een verklaring mailen en de voorwaarden waaronder ik akkoord ga. Hij gaat me helpen zegt hij en ik moet me niet te druk maken. Ook zegt hij dat De Lul zich alsnog zal moeten verantwoorden bij de Officier, dat dat jammer is voor De Lul, maar wel terecht en hij vraagt me of ik echt zeker weet dat ik Ieniemienie niet terug wil hebben. Ik zeg dat ik dat zielig zou vinden voor de nieuwe eigenaar van Ieniemienie en dat ik mezelf niet wil verrijken over de rug van een ander. Zij (want jawel, het is een zij, dus Ieniemienie is in goede handen!) mag hem houden en de Terwee-man zegt dat dat me siert. Ik mail hem mijn verhaal, maandag zullen we weer contact hebben. Ik vertel hem nog dat rechercheur Van T. zo boos op me is geworden en hij zegt dat ik me daar niets van aan moet trekken, dat ik maar 1 stok had om mee te slaan, dat ik dat heb gedaan en dat dat heel slim is geweest omdat De Lul echt een oplichter en crimineel is. Yeah! Verder zegt hij dat ik de Mercedes verstopt moet houden en niemand mag vertellen waar de geheime verstopplek is. Vervolgens vraagt hij waar de auto verstopt staat en dus zeg ik “ja lekker handig, als ik dat vertel is het niet meer geheim!”. Hij lacht, ik lach, eind goed al goed.

13.00 uur
Ik voel me goed! Nog even maandag afwachten om te zien hoe of wat met het kentekenbewijs. Als De Lul me nog een keer oplicht, gaat alles gewoon door en mag hij achter slot en grendel, net goed! En als De Lul echt geschrokken is en alles netjes regelt, nou, dan ben ik vanaf volgende week de trotse eigenaar van een Mercedes! Interesse anyone? Het is een Mercedes 400 cdi MGA 4 wheel drive, zilverkleurig, leren bekleding, gelakt houten interieur, airconditioning, navigatie, de hele santekraam en dat alles voor euro 15.000,=! Enne: onderhandelen mag altijd, ik sta overal voor open ;)