"OV"

06.20 uur
Ik bof, het poezenbeest is 20 minuten later wakker dan gisteren en verzint vandaag een nieuwe truc om mij uit coma te halen: vogelnestjes maken van mijn toch al wanhopige haarcoupe. Ik kijk naar de wekker, vloek, scheld, schop het beest van het bed en draai me nog eens lekker om. Dit doe ik zonder al te veel succes tot 09.34 uur. Het is tijd om me over te geven aan de nietsonziende eetlust van mijn poezenbeest.

09.35 uur
Geteisterd door haarpijn begeef ik me naar de keuken en pak voer voor mijn naar, irritant, maar oh zo begeerd en geliefd poezenbeest. Ik zet de computer aan, zie een lieve email van lief vriendinnetje I. en lees het nieuws op de site van De Telegrof. Tot nu toe is er nog niets wat mijn dag kan verstoren.

10.00 uur
Wil ik me aan mijn schema kunnen houden, moet ik nu toch langzamerhand gaan douchen. Ik stel het opsturen van mijn cv naar een in mij geïnteresseerd advocatenkantoor nog even uit en begeef me naar de douche. Daar zie ik de bijzonder overmatige tierig welende haargroei op mijn benen en ik probeer harakiri te plegen met de Gilette Venus. Het mislukt. Logisch. Het is wel lekker warm onder de douche en ik heb geen haast dus blijf lekker staan met mijn hoofd onder de kraan leunend tegen de muur.

10.30 uur
Lief vriendinnetje D. belt me onder de douche vandaan en stoort me in het Venus-ritueel. Ik zeg dat ik haar terug zal bellen en besef me dat ik al een half uur een hoeveelheid water aan het verspillen ben waar heel Ethiopië een jaar lang rijst mee zou kunnen koken. Ik trek per ongeluk een snee in mijn knie met vlijmscherp mes, zie mijn helderrode bloed wegvloeien in het putje en zet de douche uit. Dit gaat niet werken zo.

10.40 uur
Ik bel D. terug. Ze zou me toch niet afbellen voor de lunch zeker? Nee, dat zou D. nooit doen, zeeeeker niet nu ze weet dat ik werkloos ben en me dus de p***ris verveel. D. neemt op en zegt af. K*t! Ze is veel te laat op kantoor en kan dus niet lunchen. Hoewel ik volkomen in paniek ben dat nu mijn hele dagschema in de war is gegooid, zeg ik dat het geen probleem is en ik wel naar mijn oom in Hazendorp zal gaan. Ondertussen bedenk ik me dat ik onzin uitkraam en wel wat leukers kan verzinnen als dagbesteding dan naar Hazendorp te gaan. Ik stort me op het maken van nieuwe plannen.

10.45 uur
Ik heb D. opgehangen en baal als een stekker maar maak verwoed nieuwe wilde plannen. Ik zal zo, als ik aangekleed en opgemaakt ben, naar het Leger des Heils (LdH) rijden en vandaaruit de auto gaan wassen en tanken. Dan zal ik naar de bank rijden en een nieuwe bankrekening openen en boodschappen doen. Als ik dat allemaal doe, komt mijn schema weer helemaal goed.

11.10 uur
Ik ben aangekleed, mijn haren zijn geföhnd en ik ben opgemaakt. Ik vlieg naar Ieniemienie en rijd richting stad om naar het LdH te gaan. Daar aangekomen blijkt er nergens parkeerplek te zijn en moet ik een kilometer verderop parkeren. Ik parkeer en loop vol goede moed naar LdH in de hoop dat daar iemand met mij mee wil lopen om alle vuilniszakken uit Ieniemienie te halen. Bij het LdH aangekomen tref ik één halfdode en één op het zicht reeds overleden bejaarde aan. Mij wordt verzocht terug te lopen naar de auto, de vuilniszakken te halen ("de jassen zijn toch wel gewassen hè mevrouw?" "Ja tuuuuurlijk!" Ik ben een leugenaar en schaam me rot) en ze te deponeren in de daarvoor bestemde container. Ik loop in de motregen (wat ben ik blij dat ik mijn haar zo mooi geföhnd had vanmorgen) terug naar Ieniemienie en vervloek mezelf. Tegen beter weten in sleep ik alle overvolle vuilniszakken uit Ieniemienie en strompel op hoge hakken en met mijn handtas in de hand tussen de vuilniszakken terug naar LdH. Onderweg spot ik 5 drugsverslaafden, 7 criminelen en 10 verloren gewaande zwerfjongeren. Ik zie niemand die geschikt is om te helpen met sjouwen, dus stop ongeveer 20 keer om de vuilniszakken te laten vallen en weer op te rapen, en vervloek ondertussen de LdH-werknemers. Majoor Bosshardt zou me nooit alleen hebben laten sjouwen denk ik nog als ik word aangesproken door een vriendelijke 50-plusser die zegt "niet zo boos kijken hoor meissie, het is voor het goeie doel!". Ik voel de woede vanuit mijn tenen naar mijn hoofd stijgen en loop met rood aangelopen hoofd en 2 gebroken nagels het LdH in. De halfdode biedt aan mij te helpen met het afleggen van de laatste 10 meter naar de container, pakt 1 vuilniszak, maar bedenkt direct dat haar broze botten daar niet tegen bestand zijn, dus zet ze de vuilniszak weer neer voor mij en zegt er nog bij: "Wel IN de container gooien hoor! Niet ernaast!". Ik bedenk me dat ik de volgende lading kleding bij het vuilnis zal zetten (het LdH kan de pot op) en loop ziedend naar container. Onderweg terug naar Ieniemienie gooi ik al mijn zojuist nieuw gemaakte plannen overboord. Dat kan ook allemaal morgen wel. Ik ben toe aan "tijd voor mij".

11.30 uur
Ik ben er helemaal klaar mee en besluit dus dat ik NU toe ben aan een portie Amore, mijn liefste Italiaanse kapper. Ik vervolg mijn weg richting Amore en loop daar naar binnen alsof hij de eerste mens is die ik zie na een verblijf van 12,5 jaar op een onbewoond eiland. Amore is net zo blij om mij te zien en samen maken we capuccino met zijn nieuwe daarvoor bestemde apparaat. We praten wat over hoe fijn we het zouden hebben als de wereld er anders uit zou zien en over het feit dat Amore bij ons wil komen wonen. Dat laatste is toch een punt waar ik het thuis nog eens over moet hebben. Dat kan toch geen probleem zijn, Amore in de logeerkamer erbij? De wereld ziet er tenslotte voor iedereen veel mooier uit als mijn haar iedere dag leuk zit.

13.25 uur
Amore is al een uur verwikkeld in een heftig en mysterieus gesprek in vloeiend Italiaans met een vreemd uitziende man genaamd "Mario" en ik versta er niets meer van. Ik besluit dat het tijd is om op te stappen en vertrek in Ieniemienie richting D.. Zij mag dan geen tijd hebben om met me te lunchen, tijd om haar toch lastig te vallen heb ik zat, dus vooruit met de geit.

13.30 uur
D. heeft naar eigen zeggen telefoondienst, maar ze zit niet achter de telefoon. Ik bespeur onraad en vervolg mijn weg naar boven. Ze zit achter haar bureau, en ik val haar en haar collega's fijn lastig. Het is tenslotte toch niet alsof ze iets te doen hebben denk ik, dus who cares. Ik trek een ladder in mijn panty en D. zegt "ja, dat dacht ik wel". Ze blijkt ook nog helderziend. Ik moet deze vriendin koesteren, het is altijd handig om een Char in de buurt te hebben.

14.00 uur
Ik zak een etage af en val L. en S. lastig. Het is hier ook gezellig en As the World Turns begint toch pas om 17.00 uur dus ik heb tijd zat. We kletsen en roddelen wat en ik zoen wat voormalig collega's gedag. Voormalig baas P. is er niet, dus er valt niets te feliciteren zoals ik van plan was en ik besluit acuut hier nog veel van mijn werkloze uurtjes door te brengen wegens de gezelligheid.

14.30 uur
Ik krijg het op mijn heupen. Oprah Winfrey begint om 15.00 uur en ik moet ook nog sigaretten halen. Als werkloze kun je zomaar tijd tekort komen bemerk ik, dus ik zeg snel dag en vlucht het pand uit.

14.50 uur
Ik ben thuis, daar is niemand behalve snurkend poezenbeest (ja! Nu wel snurkend natuurlijk, kan dat niet 's morgens om 06.00 uur of is dat echt teveel gevraagd??) en ik pak 2 roggebroodjes terwijl ik oom H. bel. Hij is bezig de badkamer leeg te ruimen ("Kijk!" denk ik nog blij "dat zet zoden aan de dijk!"). Het blijkt uiteindelijk te gaan om niets meer en niets minder dan de beautycase van tante en dit besef doet me de moed in de schoenen zakken. Ik zeg dat ik snel moet ophangen omdat ik uit eten moet met een vriendin (H. is van de oude garde en zal nooit begrijpen dat je ook niet-romantisch met een andere man dan die van jezelf uit eten kan dus gooi ik er een leugentje om bestwil in. Stom.). H. vraagt direct of ik lesbische gevoelens heb. Ik zeg nee, zeg dag en hang op. Waar heb ik dit toch aan verdiend? Ik pak roggebroodjes en de telefoon gaat weer. Het is G.. Hij heeft van E. gehoord dat ik vrijwillig werkloos ben en vraagt of ik 2 dagen per week bij hem wil komen werken. Ik noem mijn salaris, hij krijgt een hartverzakking en we roddelen nog wat over de plaaggeest die het leven van manlief en mij verziekt. G. belooft dat hij terug zal bellen voor a.s. woensdag en ik pak mijn roggebroodjes weer. De telefoon gaat alweer. Kennelijk is lunchen verboden als je werkloos bent. Nu is het J. om af te spreken voor vanavond. We spreken af, ik vraag of hij een strippenkaart voor mij wil kopen en hang weer op. Ik pak mijn roggebroodjes weer. Ik krijg een sms van manlief. Ik antwoord en pak weer mijn roggebroodjes. Net als ik mijn eerste hap wil nemen, krijg ik weer een sms van manlief. Dit herhaalt zich 15 keer en in de roggebroodjes heb ik inmiddels geen trek meer dus die zet ik terug in de keuken.

16.45 uur
Ik ben verstandig en prop toch de roggebroodjes nog even snel naar binnen, ren naar de badkamer om me om te kleden, föhn mijn haar weer in model en gooi nog wat extra schmink op mijn verregende gezicht. Ik ren snel terug naar de computer, wie weet kan ik toch nog even met mijn sims spelen.

17.25 uur
Mijn sims zijn nog steeds niet hersteld van de ontmoeting met de verschrikkelijke sneeuwman en de computer loopt drie keer vast. Ik word boos en besluit de computer vannacht nog uit het raam te gooien. J. belt aan, ik betaal hem de strippenkaart en we gaan met de BUS naar Scheveningen. Het is minstens 10 jaar geleden dat ik in de bus zat, ik was vergeten dat ik altijd wagenziek word in een bus, dus het is een hele ervaring en ik besluit ter plekke dat het minstens weer 10 jaar zal duren voor ik opnieuw in de bus stap.

18.00 uur
We zitten in een wijnbar en ik bestel wijn. Gelukkig heb ik laat gegeten dus word ik niet snel dronken. We eten wat en roddelen wat over J.'s liefdesleven en concluderen dat hij voorlopig vrijgezel zal blijven. We besluiten lopend in de miezerregen naar het restaurant te gaan. Gelukkig had ik mijn haar geföhnd, zag ik er in ieder geval toch nog een uurtje leuk uit. Ik constateer dat de ober van de wijnbar vergeten is de laatste 2 Barolo's op de rekening te zetten, ik vind mezelf een gelukkig mens en betaal de rekening zonder dit op te biechten. Later voel ik me toch schuldig, maar vergoeilijk dat gevoel door te bedenken dat ik nu een werkloze ben en dus recht heb op toeslagen en dergelijke. Ze hebben ze vast expres van de rekening gelaten, de lieverds! Ik ga hier zeker nog vaker heen.

19.45 uur
We zijn in het restaurant, ik zie er inmiddels uit of ik net van een surfplank ben gestapt en we kiezen het surprisemenu. Het eten is heerlijk, de wijn fantastisch, we roddelen nog wat verder. Het is ongelooflijk hoe moe je wordt van werkloos zijn dus tegen 23.00 uur slaat het grote gapen toe. Ook J. is moe ("nee, niet door jou maar doordat het vrijdag is! Echt hoor!"), ik doe voor hoe je als een blok in slaap valt en stoot op genadeloze wijze mijn hoofd tegen de stoel naast me. Er komt gelukkig geen bloed uit, maar goed voel ik me ook niet helemaal. J. bespeurt een lichte deuk in mijn hersenpan, ik schaam me kapot en zie de hele wereld voor een doedelzak aan. Zou ik een hersenschudding hebben? J. vraagt de rekening en betaalt en we bespreken nog wat zijn type is. Donker haar, blauwe ogen en een intelligente uitstraling. Dat kan nog lastig zoeken worden.

23.45 uur
J. en ik wachten op mijn tram. De bus heb ik vandaag al geprobeerd, ik zal de HTM toch nog een kans geven en teruggaan met de tram. Ik bedank voor het eten, voel nog eens aan mijn hoofd en ben een beetje misselijk. De tram komt, ik stap in maar mijn hak blijft hangen in een richeltje. Ik kom de tram maar niet in, maar ik kan er ook niet meer uit en ik zeg 100 x sorry tegen de geïrriteerde tramconducteur. Ik ruk mijn schoen los, verlies daarbij mijn hak en stempel mijn strippenkaart en plof neer naast een mediterraan uitziend type die niet kan beslissen wat hij interessanter vindt: mij of mijn tas.

23.47 uur
De tram stopt bij de volgende halte en er breekt een opstootje uit bij het instappen. Drie dronken Engels-sprekende mannen willen tegelijk met een duidelijk onder invloed van verdovende middelen verkerende gekleurde man naar binnen. Ik schuif nog wat dichter naar het mediterraan uitziend type toe, voor een misplaatst gevoel van veiligheid, en vraag me af waarom ik vredesnaam ook alweer perse met de tram wilde. Oh ja, ik ben werkloos en moet dus bezuinigen. Voor mij geen taxi maar de tram. De conducteur zegt "Jezus Christus" en sluit de deuren van de tram. De gekleurde man verliest de strijd met de deuren en rolt de stoep weer op. De Engels-sprekende mannen gillen dat iedere vrouw (Vrouw? Ze hadden toch ruzie met een vent?) het verdient om "to be beaten to pieces" te worden en nemen achter mij en het mediterraan type plaats. Ik vraag me of hoe leuk het precies is om werkloos en dus noodgedwongen zuinig te moeten zijn in dit land en loop alvast naar de deuren toe. De Engels-sprekende mannen moeten "toevallig" ook bij mijn halte er uit. Ik besluit dan nog maar een halte verder mee te rijden en neem op de koop toe dat ik met 1 hakloze en 1 intacte schoen een t**us-eind moet lopen. Ik stap 1 halte te ver uit, loop verdwaasd door de motregen naar huis en bedenk me dat ik niet geschikt ben voor het openbaar vervoer. Volledig natgemiezerd door stomme motregen kom ik thuis aan waar poezenbeest nog steeds ligt te slapen. Die moet natuurlijk energie opdoen voor morgenochtend 06.00 uur. Ik bedenk alvast een schema voor zaterdag en bereid me voor:
06.00 - 09.30 uur Ruzie maken met kat, kat wegjagen, deur dicht doen, lawaai makende kat naar woonkamer jagen, gefrustreerd zijn en weer in slaap vallen.
11.00 uur Me melden bij schoonheidsspecialiste voor extreem pijnlijke ervaring van harsen, epileren en andere nare dingen en daar 52,50 euro voor afrekenen.
12.30 uur Weggaan met roodgevlekt gezicht bij schoonheidsspecialiste. Geen nadere plannen.
Rest van de dag: onrustig heen en weer lopen in huis totdat iemand belt om te vragen of ik gezellig langs kom. Iemand is altijd vriendin I. dus ik wacht haar telefoontje braaf af.
Conclusie: het leven als werkloze valt niet mee. Er gaan minder uren in een dag van een werkloze dan in een dag van een werknemer en praten over het werkloos zijn is best vermoeiend. Voor je het weet is het 00.34 uur, heb je niets bijzonders gedaan, maar wel een hersenschudding opgelopen en een kapotte panty. Ik moet duidelijk nog veel leren.